Alfabet Krajoznawcy

T jak TRI 

 

Towarzystwo Robót Inżynierskich (TRI) powstało w 1919 roku w Poznaniu jako konieczność, która wyniknęła z posiadania „poważniejszego” przedsiębiorstwa budowlanego, które mogłoby sprostać potrzebom odbudowy odrodzonej Rzeczypospolitej. Rozwijając swoją działalność w całej Polsce, zakładając biura w Katowicach, Gdyni i Bydgoszczy, posiadając własny tartak, stolarnię, fabrykę tłucznia i żwirownie, TRI stało się jednym z czołowych przedsiębiorstw działających od początku istnienia II Rzeczypospolitej. W latach 1919–1922 wybudowało m.in. dwutorową linię Kutno–Strzałkowo (uzupełnienie pozaborczej sieci kolejowej w ciągu Warszawa–Poznań) oraz jednotorową Kokoszki–Gdynia (możliwość wjazdu do Gdyni tylko po terytorium Polski). W portfelu zamówień znalazły się również takie realizacje jak: żelbetowy most im. Bolesława Chrobrego w Poznaniu, budynki Fabryki Wagonów w Ostrowie Wielkopolskim czy dworzec kolejowy w Gdyni wraz z tunelami. Gdynia stała się dla TRI miejscem wielu zleceń, w tym sztandarowej inwestycji – budowy portu. Wszystkimi pracami na tym terenie sprawnie kierował inż. Jan Śmidowicz, urodzony w Poznaniu w patriotycznej rodzinie. Zamieszkał w Gdyni, a z biegiem czasu założył własną firmę o profilu budowlanym. Wysiedlony z miasta przez Niemców, powrócił po II wojnie światowej i jako prywatny przedsiębiorca brał udział w odbudowie gdyńskiego portu. W nowej rzeczywistości polityczno-gospodarczej został pozbawiony firmowego majątku i środków do życia. Zmarł w biedzie w 1950 roku i został pochowany na Cmentarzu Witomińskim w Gdyni.

 

Dorota Kaczmarczyk